Αντιλήψεις για τον αυνανισμό

Αντιλήψεις για τον αυνανισμό

• Αντιλήψεις για τον αυνανισμό
  
  Ο αυνανισμός είναι ταμπού για ορισμένους ανθρώπους, ενώ κατά την εφηβεία μπορεί να αποτελέσει πηγή ενοχών, πράγμα έως ένα βαθμό φυσιολογικό αφού πρόκειται για μια νέα και άγνωστη πτυχή στη σεξουαλικότητα του εφήβου. Σε παλαιότερες εποχές θεωρούνταν επιβλαβής για τη σωματική ή την ψυχική υγεία του ατόμου, με διαδεδομένες τις φήμες ότι μπορεί να οδηγήσει σε κώφωση, τύφλωση και να προκαλέσει κύφωση. Σήμερα όμως η επιστήμη δεν τον συνδέει πλέον με κανενός είδους παρενέργειες σωματικές ή ψυχικές, εκτός από τις περιπτώσεις όπου η πράξη γίνεται με υπερβολική συχνότητα ή υποκαθιστά τη φυσιολογική σεξουαλική ζωή ενός ενήλικου ατόμου. Χρησιμοποιήθηκε από ψυχαναλυτές κατά το 19ο αι. για τη «θεραπεία» της υστερίας στις γυναίκες. Τα επόμενα χρόνια επικράτησε η αντίληψη ότι κατά τον αυνανισμό αφαιρείται ουσία από το μυελό των οστών, όμως σήμερα μία τέτοια αντίληψη θεωρείται άτοπη και απόλυτα αναληθής από τους επιστήμονες.

  Λίγα δευτερόλεπτα πριν ·  · 
• 

  δημήτριος rezai κουλόγλου 

  Ορθόδοξη Εκκλησία
  Επίσημη ονομασία του όρου σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία είναι «η κατά μόνας αμαρτία», θεωρώντας την έτσι σαφώς ως αμαρτία.
  Σύμφωνα με το Εκκλησιαστικό Δίκαιο της Ορθόδοξης εκκλησίας, αν ένας κληρικός προκαλέσει την έκκριση του σπέρματός του μέσω αυνανισμού, τιμωρείται με αργία από τα καθήκοντά του για ένα έτος. Αναμένεται να διακόψει αυτή τη συνήθεια· αν την ασκεί κατ' εξακολούθηση, τότε καθαιρείται. Αν ο αυνανιζόμενος είναι λαϊκός ή μοναχός, τότε τιμωρείται με απλό αφορισμό σαράντα ημερών, τις οποίες θα πρέπει να περάσει με ξηροφαγία και εκατό γονυκλισίες ημερησίως. Διπλάσια ως προς τις ημέρες του αφορισμού και της ξηροφαγίας, αλλά ίδια ως προς τον αριθμό των γονυκλισιών, είναι η τιμωρία εκείνου που συμμετείχε σε αμοιβαίο αυνανισμό («διπλήν εργαζόμενος την μαλακίαν»).[3].
  Κατά τον π. Φιλόθεο Φάρο[4], σύμφωνα με την Ορθόδοξη Παράδοση και την γνήσια Ορθόδοξη Πατερική διδασκαλία, σημασία δεν έχει η πράξη όσο το κίνητρο· η πράξη συνιστά αμαρτία εάν και καθ' όσον κίνητρο έχει όχι την αγάπη, αλλά την ικανοποίηση του εγωισμού. Έτσι, ο αυνανισμός θεωρείται εκκλησιαστικά αμαρτία στο μέτρο πού βρίσκει εφαρμογή η γραφή του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου (κεφ ε', στιχ. 28) "Πάς ο βλέπων γυναίκα προς το επιθυμήσαι αυτήν, ήδη εμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αυτού", δηλαδή στο επίπεδο της σκέψης και της φαντασίωσης του κάθε ανθρώπου κατά τη διάρκεια της πράξης, προς ικανοποίησιν του εγωισμού.