λογική

λολογικη ΛΟΛογικΗ lologiki ΛΟΛΟΓΙΚΗ Φ!ΟΛΟΓΙΚΗ Φ(ΛΟΛογικΗ lologik
-
Rolls Royce Apparition Concept 
Samira Carvalho 
-

λολογικη
ΛΟΛογικΗ
lologiki
ΛΟΛΟΓΙΚΗ
Φ!ΛΟΛΟΓΙΚΗ
Φ(ΛΟΛογικΗ
lologik 
-

1. λολογικη 
2. ΛΟΛογικΗ 
3. lologiki 
4. ΛΟΛΟΓΙΚΗ 
5. Φ!ΛΟΛΟΓΙΚΗ 
6. Φ(ΛΟΛογικΗ
7. lologik 

-

λολογικη

   
-

1. http://i71.photobucket.com/albums/i159/MyPictures1986/ITPennyW.jpg
2. http://alancook.files.wordpress.com/2010/03/pennywise.jpg
3. http://www.southdacola.com/blog/wp-content/uploads/2009/10/zombieland_clown.jpg

-

λολογικη ΛΟΛογικΗ lologiki ΛΟΛΟΓΙΚΗ Φ!ΟΛΟΓΙΚΗ Φ(ΛΟΛογικΗ lologik

   
-

λολογικη ΛΟΛογικΗ lologiki ΛΟΛΟΓΙΚΗ Φ!ΛΟΛΟΓΙΚΗ Φ(ΛΟΛογικΗ

λολογικη ΛΟΛογικΗ lologiki ΛΟΛΟΓΙΚΗ Φ!ΛΟΛΟΓΙΚΗ Φ(ΛΟΛογικΗ

λογική

λογική
Αναζήτηση για: λογική
2 εγγραφές [1 - 2]
-
λογική η [lojií] Ο29 : 1α. επιστήμη που ασχολείται με τη δομή, με τις μορφές και με τους νόμους της νόησης: Γενική / τυπική / μαθηματική / συμβολική / διαλεκτική ~. Ο Aριστοτέλης θεωρείται ως ο πατέρας της λογικής. β. το μάθημα, το σύγγραμμα που διδάσκει την επιστήμη της λογικής: H ~ διδάσκεται στη B'τάξη του λυκείου. Διάβασες τη «Λογική» του Παπανούτσου; 2. ακολουθία ιδεών, σκέψεων, γεγονότων με εσωτερική συνέπεια, συνάφεια: Tα επιχειρήματά του στερούνται λογικής. Aυτό που λες συγκρούεται με τη / αντίκειται στη ~. H ~ της ιστορίας / των γεγονότων / της καρδιάς. (έκφρ.) κοινή ~, η κατανοητή και παραδεκτή από όλους. απλή ~. ΦΡ τετράγωνη* ~. 3. ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεται, συλλογίζεται κάποιος:Kυριαρχείται από (μια) αυστηρή / σιδερένια / στενή / στεγνή ~. Δεν καταλαβαίνω τη ~ σου, γιατί εγώ έχω μια τελείως διαφορετική ~. Aρνούμαι να μπω σ΄ αυτή τη ~.

[λόγ. < αρχ. λογική]

-

λογική η [lojií] Ο29 : 1α. επιστήμη που ασχολείται με τη δομή, με τις μορφές και με τους νόμους της νόησης: Γενική / τυπική / μαθηματική / συμβολική / διαλεκτική ~. Ο Aριστοτέλης θεωρείται ως ο πατέρας της λογικής. β. το μάθημα, το σύγγραμμα που διδάσκει την επιστήμη της λογικής: H ~ διδάσκεται στη B' τάξη του λυκείου. Διάβασες τη «Λογική» του Παπανούτσου; 2. ακολουθία ιδεών, σκέψεων, γεγονότων με εσωτερική συνέπεια, συνάφεια: Tα επιχειρήματά του στερούνται λογικής. Aυτό που λες συγκρούεται με τη / αντίκειται στη ~. H ~ της ιστορίας / των γεγονότων / της καρδιάς. (έκφρ.) κοινή ~, η κατανοητή και παραδεκτή από όλους. απλή ~. ΦΡ τετράγωνη* ~. 3. ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεται, συλλογίζεται κάποιος: Kυριαρχείται από (μια) αυστηρή / σιδερένια / στενή / στεγνή ~. Δεν καταλαβαίνω τη ~ σου, γιατί εγώ έχω μια τελείως διαφορετική ~. Aρνούμαι να μπω σ΄ αυτή τη ~.
[λόγ. < αρχ. λογική]
-

Λογικη

   
-
λογικός -ή -ό [lojikós] Ε1 : 1. που είναι προικισμένος με τον ορθό λόγο, που έχει τη δυνατότητα να διανοείται, να σκέφτεται: Ο άνθρωπος είναι λογικό ζώο. Είναι πιθανό να υπάρχουν και σε άλλους πλανήτες λογικά όντα. 2α. που είναι σύμφωνος, συνεπής με τον ορθό λόγο και με τους κανόνες του, με την ορθή σκέψη. ANT παράλογος: Λογικά επιχειρήματα / συμπεράσματα. Λογικές σχέσεις / ερμηνείες / συνέπειες. ~ειρμός. Aυτό που λες δεν είναι λογικό. Δώσε μου μια λογική εξήγηση / ερμηνεία. || Λογικές αρχές, οι θεμελιώδεις αρχές της νόησης. || (ως ουσ.) η λογική*. β. (ως ουσ.) το λογικό, τα λογικά, ο νους, το μυαλό, η ορθή σκέψη, κρίση: Ο άνθρωπος είναι προικισμένος με λογικό. Είμαι / έρχομαι στα λογικά μου. Έχασε τα λογικά του, παραφρόνησε. 3. μέτριος, χωρίς υπερβολές, κανονικός: Aγοράζω / πουλάω κτ. σε λογική τιμή. Λογικές απαιτήσεις / αξιώσεις. || Είναι λογικό (το) να…: Είναι λογικό (το) να θέλεις να επιτύχεις τους στόχους σου. || (για άνθρ.) που σκέφτεται, μιλάει, συμπεριφέρεται με ορθότητα, σωφροσύνη, μετριοπάθεια:Είναι ~ άνθρωπος, δεν κάνει τρέλες. λογικά ΕΠIΡΡ: Aς σκεφτούμε / ας μιλήσουμε ~. Δεν μπορώ να εξηγήσω ~ τις ενέργειές του.

[λόγ. < αρχ. λογικός (2β: λαϊκό μσν. το λογικό, ουσιαστικοπ. ουδ. του αρχ. επιθ. λογικός, και πληθ. κατά τα μυαλά)]

-

λογικός -ή -ό [lojikós] Ε1 : 1. που είναι προικισμένος με τον ορθό λόγο, που έχει τη δυνατότητα να διανοείται, να σκέφτεται: Ο άνθρωπος είναι λογικό ζώο. Είναι πιθανό να υπάρχουν και σε άλλους πλανήτες λογικά όντα. 2α. που είναι σύμφωνος, συνεπής με τον ορθό λόγο και με τους κανόνες του, με την ορθή σκέψη. ANT παράλογος: Λογικά επιχειρήματα / συμπεράσματα. Λογικές σχέσεις / ερμηνείες / συνέπειες. ~ ειρμός. Aυτό που λες δεν είναι λογικό. Δώσε μου μια λογική εξήγηση / ερμηνεία. || Λογικές αρχές, οι θεμελιώδεις αρχές της νόησης. || (ως ουσ.) η λογική*. β. (ως ουσ.) το λογικό, τα λογικά, ο νους, το μυαλό, η ορθή σκέψη, κρίση: Ο άνθρωπος είναι προικισμένος με λογικό. Είμαι / έρχομαι στα λογικά μου. Έχασε τα λογικά του, παραφρόνησε. 3. μέτριος, χωρίς υπερβολές, κανονικός: Aγοράζω / πουλάω κτ. σε λογική τιμή. Λογικές απαιτήσεις / αξιώσεις. || Είναι λογικό (το) να…: Είναι λογικό (το) να θέλεις να επιτύχεις τους στόχους σου. || (για άνθρ.) που σκέφτεται, μιλάει, συμπεριφέρεται με ορθότητα, σωφροσύνη, μετριοπάθεια: Είναι ~ άνθρωπος, δεν κάνει τρέλες. λογικά ΕΠIΡΡ: Aς σκεφτούμε / ας μιλήσουμε ~. Δεν μπορώ να εξηγήσω ~ τις ενέργειές του.
[λόγ. < αρχ. λογικός (2β: λαϊκό μσν. το λογικό, ουσιαστικοπ. ουδ. του αρχ. επιθ. λογικός, και πληθ. κατά τα μυαλά)]
-
number and example of words containing the keyword ΛΟΛΟΓΙΚΗ in several languages
-
allintitle: λολογικη, 2 results (0.16 seconds)
-

1. [PDF] 
   

   Τα «Χερουβικά οτον ερωτα» του Τ. Αντωνίου Φ(ΛΟΛογικΗ Ακρω-τοχιΣ

   invenio.lib.auth.gr/record/.../npa-2004-4896.pdf?... - Translate this page

   File Format: PDF/Adobe Acrobat - Quick View
   τη σελίδα γράφει και εττιμελείται ο Ι.Μ. ΧΑΤΖΗΦΩΤΗΣ. ΝΕΣΤΗ ΚΑΙ ΕΝΑΡΓΗΣ ΠΟΠΗΤΙΚΗ ΔΗΜίοΥΡίίΑ Κυρ19κή ?ο 'Φωτίου 1999 35. Τα «Χερουβικά οτον ερωτα» του Τ. ...

2. Words or trademarks including ΛΟΛΟΓΙΚΗ | senseGates

   multilingual.sensegates.com/.../string.html - Cached - Translate this page

   number and example of words containing the keyword ΛΟΛΟΓΙΚΗ in several languages.

-
ψυχίατρος στο Δαφνί
http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/psychiatric_clinic__chania__crete.jpg
psychiatric_clinic__chania__crete
λολογικη ΛΟΛογικΗ lologiki ΛΟΛΟΓΙΚΗ Φ!ΟΛΟΓΙΚΗ Φ(ΛΟΛογικΗ lologik

λολογικη ΛΟΛογικΗ lologiki ΛΟΛΟΓΙΚΗ Φ!ΟΛΟΓΙΚΗ Φ(ΛΟΛογικΗ lologik

-
Λογικη Μηδεν
-
Λογικη Μηδεν
-

Λογικη Μηδεν
Ο Κωστίκας κι ο Γιωρίκας πάνε στις εξετάσεις. Πάει πρώτος ο Κωστίκας:
- Ποιούς ανθρώπους έπλασε πρώτα ο Θεός;
- Τον Αδάμ και την Εύα.
- Πότε ήταν ο πόλεμος των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων;
- Το 1821.
- Υπάρχει ζωή στον ήλιο;
- Δεν ξέρουμε, το ερευνά η επιστήμη.
Βγαίνει ο Κωστίκας, λέει τις απαντήσεις στον Γιωρίκα. Μπαίνει ο Γιωρίκας να εξεταστεί:
- Πώς σε λένε;
- Αδάμ και Εύα.
- Πότε γεννήθηκες;
- Το 1821.
- Μα καλά, τρελός είσαι και τα λες όλα αυτά;
- Δεν ξέρουμε, το ερευνά η επιστήμη.

-
Λογική….υπο το μηδέν. 
λογικη ΜΗΔΕΝ
Logiki Miden
*Η Λογική είναι όπλο πιο διαπεραστικό από το σίδερο*
Λογικό διαζευτικό "ή" (είτε - OR) ! Λογική άρνηση (ΝΟΤ).
Με τη λογική τού μηδέν-μηδέν
«Είναι και το μηδέν» (L'Être et le Néant)
«Κριτική της διαλεκτικής λογικής»
με λογική μηδέν και σκέψη κάτω από το μηδέν
δημιουργός της λογικής 
Λογικη μηδεν εχεις εσυ
Μηδέν νοημοσύνη, μηδέν λογική, μηδέν αλήθεια, φούλ παράνοια, φούλ παπαρίαση στο μυαλό, φούλ- και αυτό θα είναι με bold-ψέμα!
Η επιστήμη της Λογικής (από την Εγκυκλοπαίδεια των ... «μηδέν», «γίγνεσθαι» κλπ. και διαφοροποιείται η τυπικά λογική, δηλαδή προτασιακή, 
-

-

<photo id="1" />

Στη φιλοσοφία, λογική (από το ελληνικό λόγος) είναι η ικανότητα ή η διαδικασία μέσω της οποίας οι άνθρωποι κάνουν σκέψεις, ιδιαίτερα αφηρημένους συλλογισμούς υψηλού επιπέδου, καθώς και ο κλάδος της επιστημολογίας ο οποίος ερευνά συστηματικά αυτή τη διαδικασία. Πολλοί διανοητές έχουν μελετήσει τη λογική, και οι διάφορες απόψεις σχετικά με τη φύση της μπορεί να μην είναι συμβατές μεταξύ τους.

Πιο συγκεκριμένα, η λογική αφορά τη συσχέτιση μεταξύ προτάσεων, και ειδικότερα καταφατικών προτάσεων, μιας γλώσσας. Δηλαδή αφορά για παράδειγμα τον τρόπο με τον οποίο ένα σύνολο από προτάσεις Α1, Α2 ... Αi μπορεί να υποστηρίζουν μια άλλη πρόταση Β, ή αλλιώς τον τρόπο με τον οποίο η Β είναι αναγκαστική ή πιθανή συνέπεια των Α1, Α2 ... Αi.

Η λογική έχει επίσης οριστεί γενικότερα. Οι Τζωρτζ Λάκοφ (George Lakoff) και Μαρκ Τζόνσον (καθ.) (Mark Johnson), εξηγούν τη λογική και το εύρος της ως εξής:

Η λογική δεν περιλαμβάνει μόνο την δυνατότητά μας για λογικό συλλογισμό, αλλά επίσης την ικανότητα που έχουμε να διεξάγουμε έρευνα, να λύνουμε προβλήματα, να εκτιμούμε, να κριτικάρουμε, να αποφασίζουμε για το πώς θα πράξουμε και να φτάνουμε σε μια κατανόηση του εαυτού μας, των άλλων ανθρώπων και του κόσμου. (Λάκοφ και Τζόνσον 1999, σελ. 3-4)

-

Πίνακας περιεχομένων

  [Απόκρυψη] 

• 1 Τυπική λογική και φιλοσοφική λογική
• 2 Όψεις της λογικής
• 3 Σημασία και κριτική της λογικής
• 4 Αναφορές
• 5 Εξωτερικοί σύνδεσμοι

-

Τυπική λογική και φιλοσοφική λογική

Η λογική ορίζεται μερικές φορές στενά ως η ικανότητα ή η διαδικασία εξαγωγής τυπικά λογικών συμπερασμάτων. Από τον Αριστοτέλη και μετά, τέτοιοι συλλογισμοί κατατάσσονται είτε στους παραγωγικούς συλλογισμούς (συνώνυμος είναι και ο όρος απαγωγικός συλλογισμός), δηλαδή συλλογισμούς «από το γενικό στο ειδικό» ή «από το όλον στο μέρος», είτε στους επαγωγικούς συλλογισμούς, δηλαδή συλλογισμούς «από το ειδικό στο γενικό» ή «από το μέρος στο όλον». Εξ αυτών, μόνο ο παραγωγικός συλλογισμός αποτελεί με την αυστηρή έννοια «λογικό συμπερασμό». Ο δε επαγωγικός συλλογισμός στην επιστημολογία και φιλοσοφία διαφέρει από τη μαθηματική επαγωγή. Η επαγωγή στα μαθηματικά είναι επανάληψη (v φορές ή άπειρες φορές) παραγωγικών συλλογισμών, ούτως ώστε η μαθηματική επαγωγή αποτελεί με την αυστηρή μαθηματική έννοια αποδεικτικό συλλογισμό, ενώ η επιστημολογική επαγωγή όχι. Κατά τον 19ο αιώνα, ο Τσαρλς Πηρς (Charles Peirce), ένας Αμερικανός φιλόσοφος, πρόσθεσε μια τρίτη κατηγορία, τον υποθετικό-παραγωγικό συλλογισμό (abductive reasoning), με το οποίο εννοούσε «από την καλύτερη διαθέσιμη πληροφορία προς την βέλτιστη εξήγηση». Τυπικά (φορμαλιστικά) ο «υποθετικός-παραγωγικός συλλογισμός» του Peirce αντιστοιχεί στο λογικό σφάλμα της επιβεβαίωσης του επομένου. Παράδειγμα τέτοιου συλλογισμού είναι: «το χώμα είναι βρεγμένο, άρα έβρεξε» (συλλογισμός που γενικά μοιάζει έγκυρος, αυστηρά όμως όχι, αφού είναι σαφές ότι υπάρχουν κι άλλα ενδεχόμενα και το συμπέρασμα δεν προκύπτει αναγκαστικά). Η σύγχρονη χρήση του όρου «επαγωγική λογική» μερικές φορές περικλείει όλους τους μη-παραγωγικούς συλλογισμούς, συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων που ο Πηρς αποκάλεσε «υποθετικούς-παραγωγικούς». Σε κάθε περίπτωση αυτό που εξετάζεται συνήθως στη φιλοσοφία είναι η εγκυρότητα αυτών των συλλογισμών ως προς τη μορφή τους, το αν δηλαδή το συμπέρασμα του συλλογισμού δικαιολογείται από τις δοθείσες προτάσεις, ασχέτως του αν οι προτάσεις αυτές πράγματι αληθεύουν. Έτσι, στο παράδειγμα του υποθετικού-παραγωγικού συλλογισμού πιο πάνω η δοθείσα πρόταση είναι: «όταν έχει βρέξει τότε το χώμα είναι βρεγμένο». Βλέπουμε λοιπόν ότι το συμπέρασμα, «το χώμα είναι βρεγμένο» άρα «έβρεξε», αντιστρέφει τη αρχικά δοθείσα πρόταση, και είναι υποθετικός-παραγωγικός και όχι παραγωγικός συμπερασμός, χωρίς να εξετάζουμε την εγκυρότητα ή όχι της αρχικής πρότασης.

-

Όψεις της λογικής

Ορισμένοι διανοητές συλλαμβάνουν τη λογική ως ευρισκόμενη στον αντίποδα της αίσθησης, της αντίληψης, των συναισθημάτων και των επιθυμιών· άλλοι, όπως ο Ντέιβιντ Χιουμ και ο Σίγκμουντ Φρόιντ, βλέπουν τη λογική να υπηρετεί τις επιθυμίες και να αποτελεί το μέσον για να αποκτήσει κανείς αυτό που θέλει. Οι ορθολογιστές αντιλαμβάνονται τη λογική ως την ικανότητα μέσω της οποίας συλλαμβάνουμε διαισθητικά τις θεμελιώδεις αλήθειες. Αυτές οι θεμελιώδεις αλήθειες είναι οι αιτίες ή οι «λόγοι» που τα πράγματα υπάρχουν ή συμβαίνουν. Οι εμπειριστέςαρνούνται την ύπαρξη μιας τέτοιας ικανότητας.

Για τον Ιμμάνουελ Καντ, η λογική (Vernunft, στο γερμανικό κείμενο του Καντ), είναι η δύναμη να συνθέτουμε σε μια ενότητα, μέσω νοητικών αρχών, τις έννοιες που μας παρέχει ο νους (Verstand). Τη λογική που μας παρέχουν οι a priori αρχές ή έμφυτες ιδέες, ο Καντ την αποκαλεί «Καθαρό Λόγο» (όπως π.χ. στο έργο του Κριτική του Καθαρού Λόγου), διακρίνοντάς την από τον «Πρακτικό Λόγο» που απασχολείται ειδικά με την εκτέλεση συγκεκριμένων ενεργειών.

Στη χριστιανική θεολογία, η λογική, που είναι διακριτή από την πίστη, είναι η εξάσκηση της ανθρώπινης διάνοιας επί του θρησκευτικού δόγματος, είτε με τη μορφή ανακάλυψης είτε με τη μορφή εξήγησης. Τα όρια εφαρμογής της λογικής έχουν προσδιοριστεί με διαφορετικό τρόπο από διαφορετικές εκκλησίες και σε διαφορετικές περιόδους της σκέψης: ως σύνολο, ο σύγχρονος χριστιανισμός, ιδιαίτερα στιςπροτεσταντικές εκκλησίες, τείνει να αποδώσει στη λογική ένα ευρύ πεδίο, απωθώντας, ωστόσο, στη σφαίρα της πίστης τις υπέρτατεςυπερφυσικές θέσεις της θεολογίας.

Με αφορμή το έργο του Καρτέσιου, του Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς και του Τζορτζ Μπουλ, η λογική έγινε και αντικείμενο μελέτης τωνμαθηματικών (βλ. συμβολική λογική και μαθηματική λογική). Από εκεί προέκυψαν η θεωρία τυπικών γλωσσών και η θεωρία υπολογισιμότητας, με ποικιλία εφαρμογών στα μαθηματικά και στην επιστήμη υπολογιστών. Σήμερα θεωρείται πως η μαθηματική λογική αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες του οικοδομήματος των μαθηματικών.

-

Σημασία και κριτική της λογικής

Ανεξαρτήτως του πώς ορίζεται, η λογική έχει πολλάκις περιγραφεί ως ένα γνώρισμα αποκλειστικά ανθρώπινο, ως ειδοποιός δηλαδή διαφορά μεταξύ του ανθρώπου και των άλλων ζώων. Στις μέρες μας όμως, η ιδέα ότι η λογική αποτελεί ανεξάρτητη ιδιότητα του νου, ξεχωριστή από τα συναισθήματα, και ότι αποτελεί γνώρισμα αποκλειστικά των ανθρώπων, έχει υπονομευθεί από έναν αριθμό πηγών. Δείτε, για παράδειγμα, τις θεωρίες των Τζωρτζ Λάκοφ και Μαρκ Τζόνσον σχετικά με τον «ενσαρκωμένο νου», ή την κριτική του Τζον Ράλστον Σολ στη θέση που κατέχει η λογική στον δυτικό πολιτισμό από την Αναγέννηση κι έπειτα.

-

Αναφορές

• Τζωρτζ Λάκοφ (George Lakoff) και Μαρκ Τζόνσον (καθ.) (Mark Johnson), (1999): Philosophy In The Flesh. Basic Books.

-

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Reasoning Exercises a Mediawiki project

-

Κατηγορίες: Λογική | Φιλοσοφία

-

Στα Βικιφθέγματα υπάρχει υλικό σχετικό με το άρθρο:

Λογική

-

Τελευταία τροποποίηση 17:39, 7 Σεπτεμβρίου 2011.

-

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE

-

-

-

Στη φιλοσοφία, λογική (από το ελληνικό λόγος) είναι η ικανότητα ή η διαδικασία μέσω της οποίας οι άνθρωποι κάνουν σκέψεις, ιδιαίτερα αφηρημένους συλλογισμούς υψηλού επιπέδου, καθώς και ο κλάδος της επιστημολογίας ο οποίος ερευνά συστηματικά αυτή τη διαδικασία. Πολλοί διανοητές έχουν μελετήσει τη λογική, και οι διάφορες απόψεις σχετικά με τη φύση της μπορεί να μην είναι συμβατές μεταξύ τους.
Πιο συγκεκριμένα, η λογική αφορά τη συσχέτιση μεταξύ προτάσεων, και ειδικότερα καταφατικών προτάσεων, μιας γλώσσας. Δηλαδή αφορά για παράδειγμα τον τρόπο με τον οποίο ένα σύνολο από προτάσεις Α1, Α2 ... Αi μπορεί να υποστηρίζουν μια άλλη πρόταση Β, ή αλλιώς τον τρόπο με τον οποίο η Β είναι αναγκαστική ή πιθανή συνέπεια των Α1, Α2 ... Αi.
Η λογική έχει επίσης οριστεί γενικότερα. Οι Τζωρτζ Λάκοφ (George Lakoff) και Μαρκ Τζόνσον (καθ.) (Mark Johnson), εξηγούν τη λογική και το εύρος της ως εξής:
Η λογική δεν περιλαμβάνει μόνο την δυνατότητά μας για λογικό συλλογισμό, αλλά επίσης την ικανότητα που έχουμε να διεξάγουμε έρευνα, να λύνουμε προβλήματα, να εκτιμούμε, να κριτικάρουμε, να αποφασίζουμε για το πώς θα πράξουμε και να φτάνουμε σε μια κατανόηση του εαυτού μας, των άλλων ανθρώπων και του κόσμου. (Λάκοφ και Τζόνσον 1999, σελ. 3-4)
-
Πίνακας περιεχομένων
[Απόκρυψη]
1 Τυπική λογική και φιλοσοφική λογική
2 Όψεις της λογικής
3 Σημασία και κριτική της λογικής
4 Αναφορές
5 Εξωτερικοί σύνδεσμοι

-
Τυπική λογική και φιλοσοφική λογική
Η λογική ορίζεται μερικές φορές στενά ως η ικανότητα ή η διαδικασία εξαγωγής τυπικά λογικών συμπερασμάτων. Από τον Αριστοτέλη και μετά, τέτοιοι συλλογισμοί κατατάσσονται είτε στους παραγωγικούς συλλογισμούς (συνώνυμος είναι και ο όρος απαγωγικός συλλογισμός), δηλαδή συλλογισμούς «από το γενικό στο ειδικό» ή «από το όλον στο μέρος», είτε στους επαγωγικούς συλλογισμούς, δηλαδή συλλογισμούς «από το ειδικό στο γενικό» ή «από το μέρος στο όλον». Εξ αυτών, μόνο ο παραγωγικός συλλογισμός αποτελεί με την αυστηρή έννοια «λογικό συμπερασμό». Ο δε επαγωγικός συλλογισμός στην επιστημολογία και φιλοσοφία διαφέρει από τη μαθηματική επαγωγή. Η επαγωγή στα μαθηματικά είναι επανάληψη (v φορές ή άπειρες φορές) παραγωγικών συλλογισμών, ούτως ώστε η μαθηματική επαγωγή αποτελεί με την αυστηρή μαθηματική έννοια αποδεικτικό συλλογισμό, ενώ η επιστημολογική επαγωγή όχι. Κατά τον 19ο αιώνα, ο Τσαρλς Πηρς (Charles Peirce), ένας Αμερικανός φιλόσοφος, πρόσθεσε μια τρίτη κατηγορία, τον υποθετικό-παραγωγικό συλλογισμό (abductive reasoning), με το οποίο εννοούσε «από την καλύτερη διαθέσιμη πληροφορία προς την βέλτιστη εξήγηση». Τυπικά (φορμαλιστικά) ο «υποθετικός-παραγωγικός συλλογισμός» του Peirce αντιστοιχεί στο λογικό σφάλμα της επιβεβαίωσης του επομένου. Παράδειγμα τέτοιου συλλογισμού είναι: «το χώμα είναι βρεγμένο, άρα έβρεξε» (συλλογισμός που γενικά μοιάζει έγκυρος, αυστηρά όμως όχι, αφού είναι σαφές ότι υπάρχουν κι άλλα ενδεχόμενα και το συμπέρασμα δεν προκύπτει αναγκαστικά). Η σύγχρονη χρήση του όρου «επαγωγική λογική» μερικές φορές περικλείει όλους τους μη-παραγωγικούς συλλογισμούς, συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων που ο Πηρς αποκάλεσε «υποθετικούς-παραγωγικούς». Σε κάθε περίπτωση αυτό που εξετάζεται συνήθως στη φιλοσοφία είναι η εγκυρότητα αυτών των συλλογισμών ως προς τη μορφή τους, το αν δηλαδή το συμπέρασμα του συλλογισμού δικαιολογείται από τις δοθείσες προτάσεις, ασχέτως του αν οι προτάσεις αυτές πράγματι αληθεύουν. Έτσι, στο παράδειγμα του υποθετικού-παραγωγικού συλλογισμού πιο πάνω η δοθείσα πρόταση είναι: «όταν έχει βρέξει τότε το χώμα είναι βρεγμένο». Βλέπουμε λοιπόν ότι το συμπέρασμα, «το χώμα είναι βρεγμένο» άρα «έβρεξε», αντιστρέφει τη αρχικά δοθείσα πρόταση, και είναι υποθετικός-παραγωγικός και όχι παραγωγικός συμπερασμός, χωρίς να εξετάζουμε την εγκυρότητα ή όχι της αρχικής πρότασης.

-
Όψεις της λογικής
Ορισμένοι διανοητές συλλαμβάνουν τη λογική ως ευρισκόμενη στον αντίποδα της αίσθησης, της αντίληψης, των συναισθημάτων και των επιθυμιών· άλλοι, όπως ο Ντέιβιντ Χιουμ και ο Σίγκμουντ Φρόιντ, βλέπουν τη λογική να υπηρετεί τις επιθυμίες και να αποτελεί το μέσον για να αποκτήσει κανείς αυτό που θέλει. Οι ορθολογιστές αντιλαμβάνονται τη λογική ως την ικανότητα μέσω της οποίας συλλαμβάνουμε διαισθητικά τις θεμελιώδεις αλήθειες. Αυτές οι θεμελιώδεις αλήθειες είναι οι αιτίες ή οι «λόγοι» που τα πράγματα υπάρχουν ή συμβαίνουν. Οι εμπειριστέςαρνούνται την ύπαρξη μιας τέτοιας ικανότητας.
Για τον Ιμμάνουελ Καντ, η λογική (Vernunft, στο γερμανικό κείμενο του Καντ), είναι η δύναμη να συνθέτουμε σε μια ενότητα, μέσω νοητικών αρχών, τις έννοιες που μας παρέχει ο νους (Verstand). Τη λογική που μας παρέχουν οι a priori αρχές ή έμφυτες ιδέες, ο Καντ την αποκαλεί «Καθαρό Λόγο» (όπως π.χ. στο έργο του Κριτική του Καθαρού Λόγου), διακρίνοντάς την από τον «Πρακτικό Λόγο» που απασχολείται ειδικά με την εκτέλεση συγκεκριμένων ενεργειών.
Στη χριστιανική θεολογία, η λογική, που είναι διακριτή από την πίστη, είναι η εξάσκηση της ανθρώπινης διάνοιας επί του θρησκευτικού δόγματος, είτε με τη μορφή ανακάλυψης είτε με τη μορφή εξήγησης. Τα όρια εφαρμογής της λογικής έχουν προσδιοριστεί με διαφορετικό τρόπο από διαφορετικές εκκλησίες και σε διαφορετικές περιόδους της σκέψης: ως σύνολο, ο σύγχρονος χριστιανισμός, ιδιαίτερα στιςπροτεσταντικές εκκλησίες, τείνει να αποδώσει στη λογική ένα ευρύ πεδίο, απωθώντας, ωστόσο, στη σφαίρα της πίστης τις υπέρτατεςυπερφυσικές θέσεις της θεολογίας.
Με αφορμή το έργο του Καρτέσιου, του Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς και του Τζορτζ Μπουλ, η λογική έγινε και αντικείμενο μελέτης τωνμαθηματικών (βλ. συμβολική λογική και μαθηματική λογική). Από εκεί προέκυψαν η θεωρία τυπικών γλωσσών και η θεωρία υπολογισιμότητας, με ποικιλία εφαρμογών στα μαθηματικά και στην επιστήμη υπολογιστών. Σήμερα θεωρείται πως η μαθηματική λογική αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες του οικοδομήματος των μαθηματικών.

-
Σημασία και κριτική της λογικής
Ανεξαρτήτως του πώς ορίζεται, η λογική έχει πολλάκις περιγραφεί ως ένα γνώρισμα αποκλειστικά ανθρώπινο, ως ειδοποιός δηλαδή διαφορά μεταξύ του ανθρώπου και των άλλων ζώων. Στις μέρες μας όμως, η ιδέα ότι η λογική αποτελεί ανεξάρτητη ιδιότητα του νου, ξεχωριστή από τα συναισθήματα, και ότι αποτελεί γνώρισμα αποκλειστικά των ανθρώπων, έχει υπονομευθεί από έναν αριθμό πηγών. Δείτε, για παράδειγμα, τις θεωρίες των Τζωρτζ Λάκοφ και Μαρκ Τζόνσον σχετικά με τον «ενσαρκωμένο νου», ή την κριτική του Τζον Ράλστον Σολ στη θέση που κατέχει η λογική στον δυτικό πολιτισμό από την Αναγέννηση κι έπειτα.

-
Αναφορές
Τζωρτζ Λάκοφ (George Lakoff) και Μαρκ Τζόνσον (καθ.) (Mark Johnson), (1999): Philosophy In The Flesh. Basic Books.

-
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Reasoning Exercises a Mediawiki project

-
Κατηγορίες: Λογική | Φιλοσοφία
-
Στα Βικιφθέγματα υπάρχει υλικό σχετικό με το άρθρο:
Λογική

-
Τελευταία τροποποίηση 17:39, 7 Σεπτεμβρίου 2011.
-
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE
-
επιστήμη της λογικής
-

-