ουδετερώ ΣΠΑΝΙΟΤΕΡΩΣ

χοχο..ο θεός-παν, ποεί ουδετέρως-καλώς-σωστώς κι «εγώ», ευαρεστώ και δυσαρεστώ, (ή ουδετερώ ΣΠΑΝΙΟΤΕΡΩΣ), (με τα καμώματα-έργα, από το παν-«θεώ»), όντας σε μερική συνείδηση, νοόντας ολιγοδυνάμως, νοόντας με μερική δύναμη, αντί να νοώ με όλη την δύναμη, (εξαιτίας, ολιγοπιστίας-μη ολοπιστίας)..
-
η λογική είναι μερικώς χρήσιμη-ωφέλιμη, αφού δεν είναι παντική-ολική αρμονία και είναι νοημάτων με γράμματα, αντιστοιχία-αναλογία-ομοιώση-συνβολή-παραβολισμός και στο νοητικό στάδιο, (: ποιότητα-αξία-ηθική-αριστία-βιρτουέ-αρτίστα-εξυπνάδα-καλοσύνη), το οποίο είμαι-ίσταμαι-υποάρχω, η λογική, δηλαδή να αντιστοιχώ λέξη-γράμματα με τα νοήματα-τα όντα, είναι χρήσιμο πάρα πολύ καλό-πάρα καλό-αρμονικό, πρακτικοτέρως.. ας περιλέγω-λέγω, με λέξεις, ότι νοώ-ότι γίνεται-ότι ποιήται..
-
φυλακές, νοσοκομεία, κατάθλιψη, κακόθλιψη, αφρική, ασία: εκεί είναι χειρότερα τα αισθήματα τών ανθρώπων, στεναχωριόντε χειρότερα από ότι εγώ.. ας κάνω καλά έργα..
-
ας προσπαθώ να είμαι φίλος-φιλικότερος και τα ατομικά θέματα-έργα και τα κοινά έργα-θέματα, ας προσπαθώ, να είμαι μετρίως-αρμονικώς, αυτοδύναμος και όχι να είμαι εταιροδύναμος νους, υπερμέτρως-υπερβολικώς, γιά καλύτερα-παντικότερες στάσεις..