ευχάριστο-δυσάρεστο
τα συναισθήματα διαφέρουν σε τρεις διαστάσεις:
- Ευχάριστο-Δυσάρεστο
- Πίεση-Χαλάρωση
- Ενθουσιασμός-Ηρεμία
Το κυριότερο εργαλείο στη δομική ψυχολογία ήταν η ενδοσκόπηση, ένα επιμελημένο σύνολο παρατηρήσεων που διεξάγονταν υπό ελεγχόμενες συνθήκες, από εξειδικευμένους παρατηρητές, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν ένα αυστηρά προσδιορισμένο περιγραφικό λεξικό.
- ταξινομήσει τις δομές του νου
- ακεραιότητα της ψυχολογίας σε σύγκριση με τη φυσική
- δομή της "ψυχικής ζωής" και της συνείδησης
- όπως το υδρογόνο και το οξυγόνο ήταν δομές, έτσι ήταν οι αισθήσεις και οι σκέψεις
- τις αισθήσεις και τις σκέψεις ως δομές του μυαλού
- αναγωγή του περιεχομένου της συνείδησης στα συστατικά στοιχεία των αισθήσεων από τις οποίες προέρχεται
- τα μόνα στοιχεία που είναι απαραίτητα για να περιγραφεί η ευσυνείδητη εμπειρία είναι η αίσθηση (sensation), το συναίσθημα (emotion)
- εξηγήσει τα συναισθήματα με βάση τις βιολογικές αντιδράσεις τους στο άτομο
- κάθε αίσθηση ορίζει το νόημα της συνείδησης
Δομισμός στην ψυχολογία - Βικιπαίδεια
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτό το άρθρο χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης.
Πολλές φορές τα κείμενα στα οποία βρίσκεται αυτό το πρότυπο, παραβιάζουν πνευματικά δικαιώματα. Κάντε ένα σχετικό έλεγχο πριν ξεκινήσετε την επιμέλεια, αφού είναι πιθανό να διαγραφεί. (τι σημαίνει αυτό;)
Μετά την επιμέλεια του άρθρου, είστε ελεύθεροι να διαγράψετε αυτή την επισήμανση. Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα άρθρα Πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και Βικιπαίδεια:Οδηγός μορφοποίησης άρθρων.
Αυτό το άρθρο ή η ενότητα θα έπρεπε αλλά δεν αναφέρει τις πηγές του ή δεν περιέχει επαρκείς παραπομπές.
Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια προσθέτοντας κατάλληλες πηγές και παραπομπές που να υποστηρίζουν το άρθρο.
Η σωστή σήμανση για αποτύπωση της ημερομηνίας σήμανσης είναι: {{πηγές|27|10|2011}}
Ο δομισμός στην ψυχολογία αποτελεί τη συστηματική κίνηση που ιδρύθηκε στη Γερμανία από τον Βίλχελμ Βούντ (Wilhelm Wundt,1832-1920), αλλά που προσδιορίστηκε κυρίως από τον Έντουαρντ Τίτσνερ (Edward Titchener,1867-1927). Κύριος στόχος και ενδιαφέρον του δομισμού ήταν η ανάλυση του ενήλικου νου, που οριζόταν ως το τελικό σύνολο της εμπειρίας του ατόμου από τη γέννησή του μέχρι το παρόν, σε συνάρτηση με τα στοιχεία του χαρακτήρα, τα οποία είναι αναγνωρισμένα και προσδιορισμένα. Έπειτα από την ανάλυση, ο δομισμός στόχευε στην ανεύρεση του τρόπου με τον οποίο τα στοιχεία αυτά συντίθενταν σε πολύπλοκες μορφές.
Στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, ο Titchener μεταφέρει τις βασικές ιδέες του Wundt στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Titchener ονόμασε Δομισμό τις ιδέες του Wundt, και προσπάθησε να μελετήσει τη δομή της "ψυχικής ζωής" και της συνείδησης.
Η δομική ψυχολογία έχει τριπλό σκοπό:
Η συνείδηση, κατά τον Tichener ορίζεται ως η «άμεση εμπειρία », δηλαδή, η εμπειρία ως γεγονός, όπως αυτό συμβαίνει, χωρίς να αναλύεται η σημασία ή η αξία αυτής της εμπειρίας. Η άμεση εμπειρία ενισχύεται με ήδη υπάρχοντα στοιχεία του νου, όπως προηγούμενοι συνειρμοί, κίνητρα και τα συναισθηματικά επίπεδα του ατόμου. Γενικά η δομική ψυχολογία επιχειρεί να υπερασπιστεί την ακεραιότητα της ψυχολογίας σε σύγκριση με τη φυσική.
Ο Titchener βάζει το δικό του στίγμα στην ψυχολογική θεωρία του Wundt περί συνειδήσεως. Προσπάθησε να ταξινομήσει τις δομές του νου, όπως ένας χημικός διασπά τις χημικές ενώσεις στα επιμέρους χημικά στοιχεία που τις απαρτίζουν, για παράδειγμα, το νερό σε υδρογόνο και οξυγόνο. Επίσης για τον Tichener όπως το υδρογόνο και το οξυγόνο ήταν δομές, έτσι ήταν οι αισθήσεις και οι σκέψεις. Συνέλαβε το υδρογόνο και το οξυγόνο ως δομές μιας χημικής ένωσης και τις αισθήσεις και τις σκέψεις ως δομές του μυαλού. Αυτή η προσέγγιση ονομάστηκε "Δομισμός".
Το κυριότερο εργαλείο στη δομική ψυχολογία ήταν η ενδοσκόπηση, ένα επιμελημένο σύνολο παρατηρήσεων που διεξάγονταν υπό ελεγχόμενες συνθήκες, από εξειδικευμένους παρατηρητές, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν ένα αυστηρά προσδιορισμένο περιγραφικό λεξικό. Αυτή η τεχνική της αυτο-έκθεσης είναι η αγέραστη προσέγγιση για την περιγαρφή της αυτο-εμπειρίας. Η ενδοσκόπηση εξαρτάται από τη φύση της συνείδησης που παρατηρήθηκε, το σκοπό του πειράματος, και τις οδηγίες που δίνονται από τους επιστήμονες. Η ενδοσκόπηση θεωρήθηκε έγκυρη μόνο εάν γινόταν από εξαιρετικά καλά εκπαιδευμένους επιστήμονες. Το πιο κοινό λάθος που έγινε από ανεκπαίδευτους επιστήμονες ονομάστηκε "σφάλμα ερεθίσματος", κατά το οποίο περιγράφηκε το παρητηρούμενο αντικείμενο παρά το συνειδητό περιεχόμενο. Το σφάλμα ερεθίσματος, σύμφωνα με τον Tichener, οδηγούσε σε φυσικές περιγραφές και όχι σε ψυχολογικά δεδομένα.
Στο πλαίσιο αυτής της προσέγγισης των φυσικών επιστημών, η ψυχολογία ορίζεται ως η πειραματική μελέτη των στοιχείων της άμεσης εμπειρίας με τη μέθοδο της ενδοσκόπησης. Ο στόχος της ψυχολογίας ήταν η αναγωγή του περιεχομένου της συνείδησης στα συστατικά στοιχεία των αισθήσεων από τις οποίες προέρχεται.
Για τον Τίτσνερ, η "ανατομία του νου" είχε μικρή σημασία για τα αίτια ή τους τρόπους της νοητικής λειτουργίας. Στο κυριότερο έργο του Εγχειρίδιο Ψυχολογίας (Textbook of Psychology, 1909-1910) ο Titchener υποστήριξε ότι τα μόνα στοιχεία που είναι απαραίτητα για να περιγραφεί η ευσυνείδητη εμπειρία είναι η αίσθηση (sensation), το συναίσθημα (emotion).
Στη δεκαετία του 1890, ο Wilhelm Wundt ανέπτυξε μια τρισδιάστατη θεωρία του συναισθήματος. Ουσιαστικά, ο Wundt θεωρούσε ότι τα συναισθήματα διαφέρουν σε τρεις διαστάσεις:
Ευχάριστο-Δυσάρεστο
Πίεση-Χαλάρωση
Ενθουσιασμός-Ηρεμία
Ο Titchener συμφώνησε και αποδέχθηκε μόνο τη διάσταση "ευχάριστο-δυσάρεστο". Η προσέγγιση αυτή τον οδήγησε στο να εξηγήσει τα συναισθήματα με βάση τις βιολογικές αντιδράσεις τους στο άτομο. Ο Tichener προτείνει μια θεωρία νοήματος, προτείνοντας ότι κάθε συντελούμενη αίσθηση καθορίζει το νόημα της συνείδησης. Ως εκ τούτου, η απλή αίσθηση δεν έχει νόημα από μόνη της, αλλά αποκτά νόημα από τη σύνδεση της με άλλες αισθήσεις και εικόνες. Με αυτό τον τρόπο περιγράφει το μυαλό στο πλαίσιο τυπικών στοιχείων με τις ιδότητες τους και σε συνδυασμό με το μηχανισμό των ενώσεων.
Ως δομικός ψυχολόγος ο Tichener στην προσπάθειά του να τηρήσει αυστηρά το φυσικό μοντέλο της επιστήμης, θυσίασε ψυχολογικές διεργασίες και δραστηριότητες που δεν εντάσσονται στο μεθοδολογικό του πλαίσιο. Επιπλέον, η υπερβολική του εμμονή με την αμφισβητήσιμη, αυστηρή μεθοδολογία της ενδοσκόπησης οδήγησε τον Tichnener και άλλους δομικούς ψυχολόγους σε μια στείρα αδιέξοδο. Κατά μία έννοια, ο δομισμός εγκλωβίστηκε κάπου ανάμεσα στον "εμπειρισμό της βρετανικής παράδοσης" και τον "φυσιολογισμό της γερμανικής παράδοσης". O Tichener και άλλοι δομικοί ψυχολόγοι κάνουν κατανοητή την άποψή τους για το νου ως καθορισμένο από τα στοιχεία της αίσθησης, την ίδια στιγμή που αναγνωρίζουν την πνευματική δραστηριότητα και επιχειρούν να ασχοληθούν με δραστηριότητες μέσω των εν λόγω δομών της "συναίσθησης". Σε συνδυασμό με τις ανεπάρκειες της ενδοσκόπησης, ο δομισμός παρέλειψε να φιλοξενήσει αντικρουόμενες φιλοσοφικές υποθέσεις για τη φύση του νου.
[Επεξεργασία]Πηγές
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CF%88%CF%85%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα
New World Encyclopaideia (http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Edward_B._Titchener)
Ενδοσκόπηση της συνειδητής εμπειρίας μας, φαίνεται να εντοπίζει σε αυτές τις περιπτώσεις το ίδιο είδος ανάδειξη της εμπειρίας μας από ένα αντικείμενο ή γεγονός.Δομισμός στην ψυχολογία
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτό το άρθρο χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης.
Πολλές φορές τα κείμενα στα οποία βρίσκεται αυτό το πρότυπο, παραβιάζουν πνευματικά δικαιώματα. Κάντε ένα σχετικό έλεγχο πριν ξεκινήσετε την επιμέλεια, αφού είναι πιθανό να διαγραφεί. (τι σημαίνει αυτό;)
Μετά την επιμέλεια του άρθρου, είστε ελεύθεροι να διαγράψετε αυτή την επισήμανση. Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα άρθρα Πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και Βικιπαίδεια:Οδηγός μορφοποίησης άρθρων.
Αυτό το άρθρο ή η ενότητα θα έπρεπε αλλά δεν αναφέρει τις πηγές του ή δεν περιέχει επαρκείς παραπομπές.
Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια προσθέτοντας κατάλληλες πηγές και παραπομπές που να υποστηρίζουν το άρθρο.
Η σωστή σήμανση για αποτύπωση της ημερομηνίας σήμανσης είναι: {{πηγές|27|10|2011}}
Ο δομισμός στην ψυχολογία αποτελεί τη συστηματική κίνηση που ιδρύθηκε στη Γερμανία από τον Βίλχελμ Βούντ (Wilhelm Wundt,1832-1920), αλλά που προσδιορίστηκε κυρίως από τον Έντουαρντ Τίτσνερ (Edward Titchener,1867-1927). Κύριος στόχος και ενδιαφέρον του δομισμού ήταν η ανάλυση του ενήλικου νου, που οριζόταν ως το τελικό σύνολο της εμπειρίας του ατόμου από τη γέννησή του μέχρι το παρόν, σε συνάρτηση με τα στοιχεία του χαρακτήρα, τα οποία είναι αναγνωρισμένα και προσδιορισμένα. Έπειτα από την ανάλυση, ο δομισμός στόχευε στην ανεύρεση του τρόπου με τον οποίο τα στοιχεία αυτά συντίθενταν σε πολύπλοκες μορφές.
Στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, ο Titchener μεταφέρει τις βασικές ιδέες του Wundt στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Titchener ονόμασε Δομισμό τις ιδέες του Wundt, και προσπάθησε να μελετήσει τη δομή της "ψυχικής ζωής" και της συνείδησης.
Η δομική ψυχολογία έχει τριπλό σκοπό:
- να περιγράψει τα στοιχεία της συνείδησης όσον αφορά τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα,
- να περιγράψει τους συνδυασμούς των βασικών στοιχείων,
- για να εξηγήσει τέλος, τις συνδέσεις των στοιχείων της συνείδησης στο νευρικό σύστημα.
Η συνείδηση, κατά τον Tichener ορίζεται ως η «άμεση εμπειρία », δηλαδή, η εμπειρία ως γεγονός, όπως αυτό συμβαίνει, χωρίς να αναλύεται η σημασία ή η αξία αυτής της εμπειρίας. Η άμεση εμπειρία ενισχύεται με ήδη υπάρχοντα στοιχεία του νου, όπως προηγούμενοι συνειρμοί, κίνητρα και τα συναισθηματικά επίπεδα του ατόμου. Γενικά η δομική ψυχολογία επιχειρεί να υπερασπιστεί την ακεραιότητα της ψυχολογίας σε σύγκριση με τη φυσική.
Ο Titchener βάζει το δικό του στίγμα στην ψυχολογική θεωρία του Wundt περί συνειδήσεως. Προσπάθησε να ταξινομήσει τις δομές του νου, όπως ένας χημικός διασπά τις χημικές ενώσεις στα επιμέρους χημικά στοιχεία που τις απαρτίζουν, για παράδειγμα, το νερό σε υδρογόνο και οξυγόνο. Επίσης για τον Tichener όπως το υδρογόνο και το οξυγόνο ήταν δομές, έτσι ήταν οι αισθήσεις και οι σκέψεις. Συνέλαβε το υδρογόνο και το οξυγόνο ως δομές μιας χημικής ένωσης και τις αισθήσεις και τις σκέψεις ως δομές του μυαλού. Αυτή η προσέγγιση ονομάστηκε "Δομισμός".
Το κυριότερο εργαλείο στη δομική ψυχολογία ήταν η ενδοσκόπηση, ένα επιμελημένο σύνολο παρατηρήσεων που διεξάγονταν υπό ελεγχόμενες συνθήκες, από εξειδικευμένους παρατηρητές, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν ένα αυστηρά προσδιορισμένο περιγραφικό λεξικό. Αυτή η τεχνική της αυτο-έκθεσης είναι η αγέραστη προσέγγιση για την περιγαρφή της αυτο-εμπειρίας. Η ενδοσκόπηση εξαρτάται από τη φύση της συνείδησης που παρατηρήθηκε, το σκοπό του πειράματος, και τις οδηγίες που δίνονται από τους επιστήμονες. Η ενδοσκόπηση θεωρήθηκε έγκυρη μόνο εάν γινόταν από εξαιρετικά καλά εκπαιδευμένους επιστήμονες. Το πιο κοινό λάθος που έγινε από ανεκπαίδευτους επιστήμονες ονομάστηκε "σφάλμα ερεθίσματος", κατά το οποίο περιγράφηκε το παρητηρούμενο αντικείμενο παρά το συνειδητό περιεχόμενο. Το σφάλμα ερεθίσματος, σύμφωνα με τον Tichener, οδηγούσε σε φυσικές περιγραφές και όχι σε ψυχολογικά δεδομένα.
Στο πλαίσιο αυτής της προσέγγισης των φυσικών επιστημών, η ψυχολογία ορίζεται ως η πειραματική μελέτη των στοιχείων της άμεσης εμπειρίας με τη μέθοδο της ενδοσκόπησης. Ο στόχος της ψυχολογίας ήταν η αναγωγή του περιεχομένου της συνείδησης στα συστατικά στοιχεία των αισθήσεων από τις οποίες προέρχεται.
Για τον Τίτσνερ, η "ανατομία του νου" είχε μικρή σημασία για τα αίτια ή τους τρόπους της νοητικής λειτουργίας. Στο κυριότερο έργο του Εγχειρίδιο Ψυχολογίας (Textbook of Psychology, 1909-1910) ο Titchener υποστήριξε ότι τα μόνα στοιχεία που είναι απαραίτητα για να περιγραφεί η ευσυνείδητη εμπειρία είναι η αίσθηση (sensation), το συναίσθημα (emotion).
Στη δεκαετία του 1890, ο Wilhelm Wundt ανέπτυξε μια τρισδιάστατη θεωρία του συναισθήματος. Ουσιαστικά, ο Wundt θεωρούσε ότι τα συναισθήματα διαφέρουν σε τρεις διαστάσεις:
Ευχάριστο-Δυσάρεστο
Πίεση-Χαλάρωση
Ενθουσιασμός-Ηρεμία
Ο Titchener συμφώνησε και αποδέχθηκε μόνο τη διάσταση "ευχάριστο-δυσάρεστο". Η προσέγγιση αυτή τον οδήγησε στο να εξηγήσει τα συναισθήματα με βάση τις βιολογικές αντιδράσεις τους στο άτομο. Ο Tichener προτείνει μια θεωρία νοήματος, προτείνοντας ότι κάθε συντελούμενη αίσθηση καθορίζει το νόημα της συνείδησης. Ως εκ τούτου, η απλή αίσθηση δεν έχει νόημα από μόνη της, αλλά αποκτά νόημα από τη σύνδεση της με άλλες αισθήσεις και εικόνες. Με αυτό τον τρόπο περιγράφει το μυαλό στο πλαίσιο τυπικών στοιχείων με τις ιδότητες τους και σε συνδυασμό με το μηχανισμό των ενώσεων.
Ως δομικός ψυχολόγος ο Tichener στην προσπάθειά του να τηρήσει αυστηρά το φυσικό μοντέλο της επιστήμης, θυσίασε ψυχολογικές διεργασίες και δραστηριότητες που δεν εντάσσονται στο μεθοδολογικό του πλαίσιο. Επιπλέον, η υπερβολική του εμμονή με την αμφισβητήσιμη, αυστηρή μεθοδολογία της ενδοσκόπησης οδήγησε τον Tichnener και άλλους δομικούς ψυχολόγους σε μια στείρα αδιέξοδο. Κατά μία έννοια, ο δομισμός εγκλωβίστηκε κάπου ανάμεσα στον "εμπειρισμό της βρετανικής παράδοσης" και τον "φυσιολογισμό της γερμανικής παράδοσης". O Tichener και άλλοι δομικοί ψυχολόγοι κάνουν κατανοητή την άποψή τους για το νου ως καθορισμένο από τα στοιχεία της αίσθησης, την ίδια στιγμή που αναγνωρίζουν την πνευματική δραστηριότητα και επιχειρούν να ασχοληθούν με δραστηριότητες μέσω των εν λόγω δομών της "συναίσθησης". Σε συνδυασμό με τις ανεπάρκειες της ενδοσκόπησης, ο δομισμός παρέλειψε να φιλοξενήσει αντικρουόμενες φιλοσοφικές υποθέσεις για τη φύση του νου.
[Επεξεργασία]Πηγές
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CF%88%CF%85%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα
New World Encyclopaideia (http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Edward_B._Titchener)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου