συνειδητοποιούμε καλύτερα

Αφήγηση και Ψυχολογία
- Αναδημιουργούμε συνεχώς αφηγηματικά μέσα κι έξω τον εαυτό μας, δημιουργούμε πολλούς εαυτούς, μέσω της αφήγησης εκφραζόμαστε ,συνειδητοποιούμε καλύτερα ποιοι είμαστε, συμβιβαζόμαστε με τα γεγονότα, παίζει ρόλο ο τρόπος αφήγησης μας καθώς δείχνει πολλά για τον ψυχισμό μας και τέλος, ποτέ δεν είμαστε ίδιοι. Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει η παραμικρή εμπειρία μας αλλάζει, μας διαμορφώνει και επομένως η αφήγηση και η προσέγγιση μας στο θέμα αλλάζει συνεχώς. Είναι αρκετά ενδιαφέρον αν σκεφτούμε ότι κάθε φορά που αφηγούμαστε μία ιστορία ή ένα γεγονός, κάνουμε μία ενδοσκόπηση σε διαφορετικό κομμάτι.

Αφηγηματική θεραπεία (narrative therapy)
- Ιδρυτές : Michael White (Αυστραλία), David Epston(Νέα Ζηλανδία) /τέλη δεκαετίας ‘80
-Μέθοδος: επαναφήγηση με βάση εναλλακτικές και προτιμώμενες ιστορίες ταυτότητας και τόπου ζωής.
- Εργαλείο είναι η απλή και όχι επιστημονική γλώσσα και προετοιμάζει το μέλλον του θεραπευόμενου με πιθανές ερωτήσεις που κατασκευάζουν το επιθυμητό γι αυτόν μέλλον
-Η σχέση μεταξύ θεραπευτή- θεραπευόμενου είναι ζεστή, αισιόδοξη, στενή και όχι ψυχρή, τυπική ή στυγνή, οι ρόλοι έχουν ίση αξία.
-Οι τεχνικές της θεραπείας βασίζονται στη διαδικασία αφήγησης μιας ιστορίας στον θεραπευόμενο και να ακολουθήσει συζήτηση πάνω σε αυτήν ή σε ιστορία που αφηγείται ο ίδιος ο θεραπευόμενος
Τεχνικές Θεραπείας
-εξωτερική συζήτηση (όπου συζητιέται το πρόβλημα καθαυτό, με αντικειμενική γνώμη του θεραπευόμενου και δεν υπονοείται ότι υπάρχει και στο πρόσωπο του θεραπευόμενου
- συζήτηση επανασυγγραφής της ιστορίας (όπου γίνεται με στόχο την προσωπική ενδυνάμωση του θεραπευόμενου και βελτίωση της αυτό-εικόνας του
- οι πρακτικές με εξωτερικούς μάρτυρες όπου συνοδεύονται με αφήγηση της ζωής του θεραπευόμενου με χρήση ακροατήριου
- η συζήτηση επανενσωμάτωσης στη μνήμη όπου περιλαμβάνονται στην αφήγηση μας όσοι συμμετείχαν σε κάτι που να αξίζει, σε κάτι θετικό ή σε όσους μας τροφοδοτούν θετικά και έχουμε καλές εμπειρίες μαζί τους.
- η τεχνική του δέντρου της ζωής όπου χρησιμοποιείται σε ευάλωτα ή ψυχικά τραυματισμένα παιδιά και τους δείχνει αισιόδοξες προοπτικές για τη ζωή στο μέλλον.